تأثیر کودهای زیستی بر عمل کرد و اجزای عمل کرد آفتاب گردان آجیلی (helianthus annuus l.) در منطقه خوی

در راستای کاهش مصرف کودهای شیمیائی و به منظور بررسی تأثیر کودهای زیستی بر عمل کرد و اجزای عمل کرد آفتاب گردان آجیلی (.helianthus annuus l) آزمایشی در سال 1389 به صورت فاکتوریل بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی با 3 تکرار در مزرعه ایستگاه تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی شهرستان خوی اجرا گردید. عامل اول شاملدو توده محلی قلمی (1‏a) و محلی پسته ای (2‏a) و یکهیبرید وارداتی ترکیه ای (3‏a)به نام ‏confeta‏ بود. عامل دوم چهار سطح مصرف کودهای زیستی حاوی باکتری های تثبیت کننده نیتروژن را در بر می گرفت؛که عبارت بودند از: 1‏b (عدم مصرف کودهای زیستی)،‎ ‏2‏b‏ [مصرف نیتروکسین (حاوی باکتری های تثبیت‎کننده‎ ‎نیتروژن azospirillum/ azotobacter)]، ‏3‏b [مصرف نیتراژین ( حاوی باکتری های  azospirillum/ azotobacter/ و باکتری محرک رشـد pseudomonas fluorescens)] و ‏4‏b‏ [مصرف بیوسوپر (حاوی باکتری های  azospirillum/ azotobacter/ pseudomonas fluorescens  و باکتری کنترل کننده عوامل بیماری زای خاک زیbacillus subtilis)]. بر مبنای نتایج به دست آمده، کاربرد کودهای زیستی باعث افزایش معنی دار  (p≤0.05) عمل کرد دانه و افزایش بسیار معنی دار (p≤0.01) صفت های زراعی از جملهوزن‎ ‎صددانه، قطر طبق،‎ ‎قطر‎ ‎ساقه،‏ ارتفاع بوته و شاخص برداشت گردید. در این میان نیتراژین نسبت به تیمار شاهد بیش ترین تأثیر را درعمل کرد دانه، وزن‎ ‎صددانه، قطر طبق، ‎قطر‎ ‎ساقه، ارتفـاع بـوته به ترتیب با 25%، 19%، 8%، ‎11% و 9% افزایش داشته است. هم چنین تأثیر رقم بر صفت های مورد مطالعه (به جز تعداد دانه در طبق که معنی دار بود) بسیار معنی دار گردید؛ به نحوی که تودة محلی پسته ای بیش ترین تأثیر را‎ ‎در‎ ‎افزایش‎ ‎ارتفاع بوته،‎ قطر طبق و وزن‎ ‎صددانه داشت. تودة محلی قلمی بیشینه تأثیر ‎را‎ ‎در ‎افزایش‎ عمل کرد دانه، تعداد دانه در طبق ‎و ‎قطر‎ ‎ساقه داشت. رقـم confeta  بیش ترین‎‎تأثیر را‎ ‎در‎ ‎افزایش‎ شاخص برداشت و نسبت وزن مغز به وزن کل دانه داشت. این بررسی نشان داد که کاربرد کود زیستی نیتراژین نقش مفید و موثری در بهبود عمل کرد‎ ‎و اجزای عمل کرد آفتاب گردان آجیلی داشت. هم چنین توده محلی قلمیبیش ترین عمل کرد را به خود اختصاص داد.